Πραγματοποιήθηκε το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου 15 Απριλίου 2017 η Περιφορά του Επιταφίου και του Ιερού Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνος. Η Λιτανεία αυτή είναι η αρχαιότερη και ανάγεται στον 16ο αιώνα, με το Θαύμα που επιτέλεσε ο Άγιος Σπυρίδων το έτος 1553, σώζοντας τη νήσο από την πείνα (σιτοδεία).
Ακολούθως εψάλη από το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριο το “ Ανάστα ο Θεός, κρίνων την γην “, στον Μητροπολιτικό Ναό της Υ.Θ. Σπηλαιωτίσσης, η καμπάνα του οποίου έδωσε το έναυσμα της ρίψης των μπότηδων (πήλινα κανάτια γεμάτα με νερό ), στις 11:00 ακριβώς το πρωί, σημαίνοντας την πρώτη Ανασταση.
«Οι μπότηδες»
Στην Κέρκυρα, η Ανάσταση του Κυρίου γιορτάζεται νωρίς το μεσημέρι, όπου και αναβιώνει το έθιμο «Μπότηδες». Το έθιμο κρατά από την Ενετοκρατία στο νησί. Οι Κερκυραίοι τότε, σύμφωνα με τις ιστορικές αναφορές και τις θρησκευτικές παραδόσεις, λόγω της απαγόρευσης των θρησκευτικών εκδηλώσεων αργά το βράδυ ήταν αναγκασμένοι να γιορτάσουν το Πάσχα νωρίς το μεσημέρι.
Έτσι λοιπόν, από τότε έως και σήμερα η λεγόμενη πρώτη Ανάσταση του Κυρίου τιμάται στις 12:00 το μεσημέρι. Μετά το πέρας της Ακολουθίας στη Μητρόπολη, οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και από τα παράθυρα των σπιτιών πέφτουν εκατοντάδες «μπότηδες», πήλινα κανάτια, γεμάτα νερό, με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι για τη μεταφορά τους, δεμένα με κόκκινες κορδέλες. Το εν λόγω έθιμο αποτελεί ένα συνδυασμό ενετικών και ορθόδοξων παραδόσεων ενώ πολλές είναι οι εκδοχές του για το πώς ξεκίνησε. Ως κατάλοιπο της Ενετοκρατίας βρίσκει τις ρίζες του στους Βενετούς καθολικούς που έσπαγαν τις παλιές στάμνες την Πρωτοχρονιά, στη μεγαλύτερη γιορτή τους ως «φόρο» στο νέο χρόνο, προκειμένου να τους φέρει καινούργια αγαθά στο σπιτικό τους. Οι ορθόδοξοι «μετακόμισαν» το έθιμο χρονικά και το μετέφεραν στη δική τους μεγαλύτερη γιορτή, το Πάσχα.
