Από νωρίς το απόγευμα της Τετάρτης 4 Ιούλη, στο χώρο του Μνημείου των 120 στην Αγία Τριάδα, συγκεντρώθηκαν απόγονοι, απλός λαϊκός κόσμος, φίλοι και μέλη του ΚΚΕ, γεμίζοντας την πλατεία, για να παρακολουθήσουν, με ενδιαφέρον και συγκίνηση, την εκδήλωση της Τομεακής Επιτροπής Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ, η οποία ήταν αφιερωμένη στους 120 εκτελεσμένους στις 14 Απρίλη 1944, από τους Γερμανούς Ναζί κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Η εκδήλωση είναι ενταγμένη στον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του Κόμματος, που συμπληρώνονται φέτος το Νοέμβριο.
Ο χώρος ήταν στολισμένος, με τα πρόσωπα των 3 απαγχονισμένων της πλατεία Δημοκρατίας (πλατεία Μπέλλου τότε) Πάνο Σούλο, Χρήστος Σαλάκο, Αβραάμ Αναστασιάδη, καθώς και με έκθεση φωτογραφίας και αρχειακού υλικού της περιόδου.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με απαγγελία του ποιήματος «Αναστάσιμο Μνημόσυνο» του Γιάννη Ρίτσου, που είχε γράψει για να τιμήσει τη θυσία των 120 εκτελεσμένων, από την Χριστίνα Βιτσέντζου.
Συνεχίστηκε με ομιλία από την Αλεξάνδρα Λαμπροκωστοπούλου, Γραμματέα της Τ.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, η οποία ανέφερε ότι η θυσία: «των 120 πατριωτών αγωνιστών, ήταν και παραμένει ένα δείγμα γραφής: Είναι το όριο που ξεχωρίζει δύο διαφορετικούς κόσμους.
Ξεχωρίζει τον κόσμο της εκμετάλλευσης και καταπίεσης που γεννά το φασισμό και τον πόλεμο και δεν διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα…
Και τον κόσμο που παλεύει για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες, δίχως πόλεμο και εκμεταλλευτές, δίνοντας ό,τι καλύτερο έχει, ακόμα και τη ζωή του, για να υπερασπίσει τη ζωή, τα δικαιώματα και τη λευτεριά του λαού».
Επισήμανε ότι η πορεία, η ανάπτυξη του εργατικού-λαϊκού, του ΕΑΜικού κινήματος είναι ταυτισμένη με την πορεία και ανάπτυξη της δράσης του ΚΚΕ: «Εδώ, στον τόπο θυσίας των 120, ξεδιπλώνεται μπροστά μας, όχι απλά μια ακόμα σελίδα του εργατικού κινήματος, του ΕΑΜικού κινήματος, όχι μόνο ένα ακόμα συγκλονιστικό γεγονός απ’ τα χρόνια της Ναζιστικής κατοχής, αυτό της εκτέλεσης των 120 αγωνιστών της λευτεριάς. Εδώ, στο χώρο εκτέλεσης της Αγίας Τριάδας, ξεδιπλώνονται μπροστά μας τα πρώτα χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ, του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ, τα πρώτα βήματα της εργατικής τάξης, προκειμένου να αποκτήσει συνείδηση για τον εαυτό της».
Επισήμανε ακόμα τους ταξικούς, εργατικούς αγώνες που προηγήθηκαν στην πόλη και στην περιοχή, οι οποίοι άνδρωσαν πολλούς από τους αγωνιστές που βρέθηκαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα: «Διαβάζοντας ορισμένα από τα ονόματα των εκτελεσμένων, ο νους μας πάει πίσω σε ό,τι προηγήθηκε, στους αγώνες που οργανώθηκαν από το ΚΚΕ. Ο νους μας πάει πίσω στο 1922 στα πρώτα οδοφράγματα των Καπνεργατών. Στη μεγάλη καπνεργατική αιματηρή απεργία τον Αύγουστο του 1926 στο Αγρίνιο, που αντιμετωπίστηκε από τη χωροφυλακή και το στρατό. Σ’ αυτές τις ταξικές μάχες συναντάμε τη δολοφονημένη Γεωργαντζέλη και το μικρό Καρανικόλα στο Πάρκο» και ότι: «Χωρίς το Κόμμα όρθιο, τίποτα δεν μπορούσε να γίνει. Χωρίς το Κόμμα όρθιο, δεν θα υπήρχε ο ΕΛΑΣ. Χωρίς τις πολιτικές οργανώσεις, δεν μπορούσε να κρατηθεί το αντάρτικο, στο οποίο η περιφέρειά μας, έδωσε 11.000 πολεμιστές στον ΕΛΑΣ» μολονότι: «το Κόμμα έφτανε στα όρια της διάλυσης από τα χτυπήματα του Μεταξικού καθεστώτος» πριν τον πόλεμο και την κατοχή.
Η ομιλία συνέχισε με αναφορά στις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις τόσο για τα νέα μέτρα που ψηφίστηκαν με την 4η «αξιολόγηση», γεγονός το οποίο: «είναι αποκαλυπτικό για το ποια είναι η πολυδιαφημισμένη “δίκαιη” ανάπτυξη και η “μετά τα μνημόνια εποχή”», αλλά και τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ, που όπως : «τονίσαμε απ’ την αρχή, απ’ την πρώτη στιγμή, δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Περιπλέκει επικίνδυνα την κατάσταση» και ότι: «θα έχει συνέπειες για τους λαούς».
Ενώ έκλεισε με την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ: «Το επιστημονικά τεκμηριωμένο σχέδιο που καταθέτει το ΚΚΕ είναι γειωμένο στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, στις πραγματικές δυνατότητες που υπάρχουν, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης» και κάλεσε: «Καμιά εμπιστοσύνη σε όλα τα κόμματα του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ. Που διεκδικούν τη σκυτάλη για να τρέξουν στο δρόμο της ίδιας αδιέξοδης πορείας, στην οποία η καπιταλιστική ανάκαμψη εναλλάσσεται με την καπιταλιστική κρίση. Απευθυνόμαστε σε όσους νιώθουν αριστεροί, ριζοσπάστες, σε όσους δεν ακολούθησαν τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ… Απευθυνόμαστε σε όσους λένε: “Ευτυχώς σ’ αυτή τη χώρα δεν θα υπάρξει σιγή νεκροταφείου, γιατί υπάρχει Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, υπάρχει ταξικό εργατικό κίνημα, υπάρχει το ΠΑΜΕ”. Γι’ αυτό τώρα, όλοι και όλες πάρτε τη θέση σας δίπλα στους κομμουνιστές στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία και στις σχολές. Συμπορευτείτε με το ΚΚΕ, για να περάσουμε στην επίθεση και πάλι. Δυναμώστε το ΚΚΕ παντού και στα σωματεία, στους συλλόγους και στις εκλογές, όποτε και αν γίνουν».
Η Αλεξάνδρα Λαμπροκωστοπούλου ευχαρίστησε τους απογόνους που πήραν μέρος και για την υποστήριξή τους, που συνέβαλε στην επιτυχία της εκδήλωσης.
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με μια συγκινητική στιγμή, την παράδοση των πρωτότυπων γραμμάτων του εκτελεσμένου με απόφαση του στρατοδικείου Μεσολογγίου το 1949, στελέχους του ΚΚΕ, Πάνου Αλεξά, μαζί με δυο αυθεντικές φωτογραφίες του από την οικογένεια του, προσφορά στο Ιστορικό Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ.
Ακολούθησε η ανάγνωση των ονομάτων των 120 εκτελεσμένων. Η παρουσίαση των 120 ονομάτων είναι το αποτέλεσμα μια πολύχρονης προσπάθειας για τη διασταύρωση και ταυτοποίηση του συνόλου των στοιχείων όλων των εκτελεσμένων, η οποία συνεχίζεται.
Όλη η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μουσικό αφιέρωμα σε λαϊκά-εργατικά τραγούδια που επιμελήθηκαν καταξιωμένοι μουσική της περιοχής μας: Παναγιώτης Πλαστήρας (κλαρίνο), Σωτήρης Γκεβετζές (τραγούδι), Γιώργος Σκαβάρας (κιθάρα), Κώστας Γκίκας (μπουζούκι).
Στην εκδήλωση παρευρέθηκε και ο Αγρινιώτης κομμουνιστής δήμαρχος Χαϊδαρίου, Μιχάλης Σελέκος.
Σημαντική πλευρά της εκδήλωσης ήταν και η πρωτότυπη έκδοση που δημιούργησε η Τ.Ε. Αιτωλοακαρνανίας με αφορμή τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και την εκτέλεση των 120, η οποία διακινήθηκε πλατιά στους συμμετέχοντες και θα διακινείτε το επόμενο διάστημα από τις Κομματικές Οργανώσεις στο Αγρίνιο.